Historia

Początki Czarnego Lasu sięgają przełomu XVIII/XIX w. (opracowania wskazują na 1786r. lub 1802r.) i ściśle wiążą się z procesem osiedlania się na ziemiach polskich kolonistów i rzemieślników

narodowości niemieckiej przeważnie wyznania ewangelickiego. Kolonizację na terenach przygranicznych szczególnie wspierała administracja pruska. Była o­na zaplanowana i systematycznie realizowana. Założycielami Czarnego Lasu (kolonii Hilbach lub Hilsbach) byli tkacze niemieccy.

Ludność tej niewielkiej wioski w 99% stanowili ewangelicy. Pierwsze informacje o szkole w Czarnym Lesie pochodzą z grudnia 1812r. Organizatorem jej był dziekan częstochowski ks. Michał Zagalski, proboszcz parafii Biała i organizator szkół elementarnych w powiecie częstochowskim.. W środowiskach wiejskich szkoły elementarne od początku napotykały na znaczne przeszkody ze strony mieszkańców tych miejscowości. W okresie wiosennym i letnim dzieci były zatrudnione przy pasaniu bydła. Ponadto mieszkańcy części wsi skarżyli się, iż nie byli w stanie utrzymać szkoły w swojej miejscowości. Z tych powodów dzieci uczęszczały do nich tylko zimą. Na uwagę zasługuje fakt, że szkoła w Czarnym Lesie w porównaniu z okolicznymi szkołami była najliczniejsza (32 chłopców i 37 dziewczynek) i najregularniej funkcjonująca. O poziomie nauczania mogą świadczyć wyniki egzaminów. Jeden z nich odbył się w Czarnym Lesie 24 kwietnia 1818r. Dzieci egzamin składały przed Dozorem Szkolnym, do którego należeli miejscowy proboszcz i 5 członków pochodzenia niemieckiego i wyznania ewangelickiego. Obejmował o­n: sylabizowanie, poznawanie liter, rachunki i pisanie. Ks. Zagalski niski poziom wiedzy u dzieci tłumaczył częstymi zmianami nauczycieli i zatrudnianiem dzieci w gospodarstwach, przez co, to czego nauczyli się zimą zapominali wiosną i latem, czyli w czasie intensywnych prac rolnych. Przeprowadzony 29 marca 1822r. kolejny egzamin zakończył się przeciętnymi ocenami i identycznymi wnioskami ks. Zagalskiego.

Od 1823r. nie podawano już nazw miejscowości w brzmieniu niemieckim. Warunki egzystencji szkół się nie zmieniły, ale nadal szkoła w Czarnym Lesie w porównaniu z innymi okolicznymi funkcjonowała najlepiej. Wręcz, kiedy inne upadały o­na udoskonaliła swoją działalność dorównując szkołom miejskim. W 1823r. uczęszczało do niej 47 dzieci w wieku od 7 do 14 lat – dwie dziewczynki nie chodziły „z powodu ubóstwa, iż odzieży przyzwoitej nie miały”. Stosunkowo dobre czasy szkół elementarnych znacznie się pogorszyły kiedy od 1834r. zwierzchnictwo nad nimi przejęły rosyjskie władze administracyjne.

Po I wojnie światowej do szkoły w Czarnym Lesie wprowadzono język polski. W 1923 r. obok starej szkoły wybudowano nowy budynek. Wówczas przekształcona została o­na w publiczną szkołę powszechną II-stopnia o 6 oddziałach z polskim językiem nauczania. W starszych oddziałach pozostawiono jeszcze do 1925r. język niemiecki jako „przedmiot nauki i religii ewangelickiej”.

Zróżnicowanie narodowościowe społeczności Czarnego Lasu szczególnie dało o sobie znać w okresie II wojny światowej. Już 2 września 1939r. dotarły tutaj wojska niemieckie. Czarny Las włączony został do III Rzeszy z wszelkimi tego konsekwencjami dla mieszkańców wsi. Po wojnie opuszczone gospodarstwa folksdojczów w 65% zajęli repatrianci zza Buga. Zdarzały się również przypadki odbierania gospodarstw tym, którzy postanowili pozostać. Po wojnie naukę w szkole rozpoczęto 12 lutego 1945r. W pierwszych latach nauki uczęszczało do niej ok. 200 uczniów.

Budynek obecnej Szkoły Podstawowej w Czarnym Lesie powstał w 1959r.
40 lat później w na podstawie art. 58 ust. 1. 2 i 6 ustawy z dnia 7 września o systemie oświaty (tekst jednolity Dz. U. Nr 67, poz. 329 z 1996r. z późn. zm.) oraz uchwały Rady Gminy Mykanów Nr 43/V/99 z dnia 12 marca 1999r. w sprawie utworzenia gimnazjów i określenia obwodów gimnazjalnych z dniem 1 września 1999r. założone zostało Gimnazjum w Czarnym Lesie. Do obwodu Gimnazjum należą miejscowości: Czarny Las, Lubojna, Tylin, Wierzchowisko, Pasieka, Kuźnica Kiedrzyńska, Kuźnica Lechowa, Wola Hankowska, Wola Biedrzyńska, Antoniów i Florków.

Na początku nauka – ze względu na brak oddzielnego budynku, odbywała się w oddziałach zamiejscowych w: Szkole Podstawowej w Lubojnie, Szkole Podstawowej w Wierzchowisku oraz w Szkole Podstawowej w Czarnym Lesie. Dzięki zaangażowaniu władz gminnych, Dyrektora Szkoły Pana Adama Jarosa i społeczności lokalnej od 1 września 2001r. zajęcia lekcyjne odbywają się już w nowym budynku Gimnazjum w Czarnym Lesie.

Obecnie do naszej szkoły uczęszcza 144 uczniów. Rada Pedagogiczna składa się z 20 nauczycieli z pełnymi kwalifikacjami. Szkoła posiada 7 sal lekcyjnych, w tym dwie pracownie komputerowe (Windows i Mac OS X) z dostępem do internetu oraz nowoczesną salę gimnastyczną. W bieżącej pracy nauczyciele stwarzają uczniom możliwości rozwijania samorządności i samodzielności, zachęcając ich do czynnego uczestniczenia w życiu szkoły.

Zarówno uczniom zdolnym jak i uczniom z trudnościami w nauce umożliwia się rozwijanie swoich umiejętności poprzez dodatkowe zajęcia, które odbywają się w szkole. Uczniowie chętnie uczestniczą w olimpiadach przedmiotowych, różnorodnych konkursach organizowanych na szczeblu szkolnym, gminnym, powiatowym, wojewódzkim i krajowym i w zawodach sportowych. Udział w konkursach, zawodach, przeglądach, festiwalach niejednokrotnie przynosi wymierne efekty. Uczniowie są mistrzami, laureatami, bądź finalistami licznych konkursów i turniejów.

Wymierne efekty, tak w sferze wiedzy, jak i umiejętności dało uczestnictwo naszego Gimnazjum w międzynarodowym programie Citizen E. Praca uczniów, nauczycieli i zaangażowanie dyrektora spotkały się z dużym uznaniem ze strony międzynarodowych partnerów. Obecnie Gimnazjum realizuje projekt e-Akademia Przyszłości, dający uczniom możliwość poszerzania swojej wiedzy i umiejętności w oparciu o internetową platformę edukacyjną.

Zdecydowanie silną stroną Gimnazjum w Czarnym Lesie jest jego wyposażenie. Poza wymienionymi wcześniej, pracowniami komputerowymi i salą gimnastyczną posiadamy liczne pomoce dydaktyczne i środki audiowizualne. Komputery znajdują się nie tylko w pracowniach, lecz również w gabinecie dyrektora, w pokoju nauczycielskim, w pokoju nauczycieli wychowania fizycznego i każdej sali lekcyjnej. W Gimnazjum funkcjonuje elektroniczny (internetowy) dziennik lekcyjny. Proces dydaktyczny zyskuje na efektywności i atrakcyjności dzięki takim sprzętom, jak: laptopy, tablice interaktywne, projektory multimedialne, rzutnik pisma, zestawy audio-video, wieże stereofoniczne, magnetofony przenośne, kserokopiarka, sprzęt do zajęć wychowania fizycznego, plansze, mapy i pomoce dydaktyczne do klasopracowniach, radiowęzeł i nagłośnienie sali gimnastycznej.