Obchody Międzynarodowego Dnia Języka Ojczystego
Większości z nas luty kojarzy się przede wszystkim z walentynkami oraz czasem karnawałowych zabaw. Mało kto wie jednak, że 21 lutego obchodzimy Międzynarodowy Dzień Języka Ojczystego. Ten dzień przypomina nam o roli i miejscu języka polskiego w życiu każdego Polaka. Każdy z nas zatem odpowiada za naukę języka polskiego i powinien zadbać o jego poprawność. Uczyć się nowych słów, ich znaczeń, a także poprawnie je pisać i wymawiać. Poprzez język budujemy swoją tożsamość, szukając odpowiedzi na pytanie, kim jesteśmy.
Na datę obchodów Dnia Języka Ojczystego wybrany został dzień, upamiętniający wydarzenia 1952 roku, kiedy to w miejscowości Dhaka (obecnej stolicy Bangladeszu) doszło do demonstracji, a następnie zamordowania pięciu studentów, domagających się uznania ich języka ojczystego – bengalskiego (bangla) – za jeden z dwóch urzędowych języków ówczesnego państwa Pakistan.
Na świecie, jak podają dane statystyczne, istnieje około 6 tysięcy żywych języków. Szacuje się, że w historii ludzkości istniało ich dwa razy tyle, z czasem jednak niektóre z nich zaczęły zanikać i stały się martwe. Mieszkańcy Ziemi nie tylko gubią swoją tożsamość narodową, ale w wyniku migracji doprowadzają także do zacierania się, bądź też całkowitego zaniku ojczystych dialektów. Niemal połowa języków świata jest zagrożona utratą w ciągu następnych dwóch, trzech pokoleń. Od 1950 r. umarło 250 języków. I to budzi niepokój UNESCO. Dlatego więc Międzynarodowy Dzień Języka Ojczystego ma w swoim założeniu dopomóc w ochronie różnorodności językowej jako dziedzictwa kulturowego.
Szacuje się, że polszczyzna jest jednym z 25 największych języków na świecie – posługuje się nią ponad 40 milionów ludzi w Polsce i poza jej granicami. To między innymi za sprawą wspólnego języka ludzie, którzy żyją w różnych częściach świata, należą do różnych środowisk czy pokoleń – czują, że należą do jednej wspólnoty.
Coroczne obchody Dnia Języka Ojczystego są dobrą okazją, by zadbać o swój język. Zadbać można właściwie w jeden zasadniczy sposób – dużo czytać, zwłaszcza czytać dzieciom, bo literatura utrwala i kształtuje język. Dlatego w klasach I-III oraz w klasie Vb przeprowadziłam zajęcia poświęcone językowi ojczystemu. Starsza klasa wykonała test czujności o języku polskim oraz wskazała typowe błędy językowe. Zaś młodsze dzieci miały możliwość posłuchać fragmentów książek: „Wierszyki łamiące języki” Małgorzaty Strzałkowskiej oraz „Z igły widły. Wierszowane przysłowia” Doroty Strzemińaskiej-Więckowiak.
Zajęcia wzbogaciłam, rozpoczynając je filmikiem z kampanii społecznej Ojczysty-dodaj do ulubionych pt: „Z jak zagadka”, a zakończyłam muzyczną niespodzianką, piosenką w wykonaniu Mietka Szcześniaka pt: „Mała książka-wielki człowiek” z kampanii czytelniczej dla dzieci o tym samym tytule, której fragment pragnę na koniec zacytować:
Mała książka, wielki człowiek,
który w niej odkryje skarb,
więc nie czekaj ruszaj w drogę po przygodę,
a litery wskażą szlak (…)
Wyobraźni ogród kwitnie w tobie,
książki lepsze są niż sny
mrok rozjaśnia wiedzy płomień
biblioteki otwórz drzwi.
Justyna Stefańska
